بلبل عشقم و از آن گل خندان گويم

شاعر : شهريار

سخن از آن گل خندان به سخندان گويم بلبل عشقم و از آن گل خندان گويم
غزل خود به غزالان غزلخوان گويم غزل‌آموز غزالانم و با ناي شبان
که پريشان کندم گر نه پريشان گويم شعر من شرح پريشاني زلفي است شگفت
من ديوانه به زنجير و به زندان گويم آنچه فرزانه به آزادي و زنهار، نگفت
آتش‌افروزم و شرح شب هجران گويم گر چه خاکسترم و مصلحتم خاموشي است
کو بهاري که به گوش گل و ريحان گويم گله‌ي زلف تو با کوکبه‌ي شبنم اشک
که من تشنه هم از چشمه‌ي حيوان گويم شهريارا تو عجب خضر رهي چون حافظ